antropologia fizyczna
Encyklopedia PWN
intelekt
filoz. należąca do osób duchowa władza poznawcza, zdolna do ujmowania bytu w sposób pozaempiryczny, nienaoczny;
[łac. intellectus ‘pojmowanie’, ‘rozumienie’],
antropol. wartości określonych cech organizmu człowieka uznawane za prawidłowe w danej populacji dla osobnika określonej płci i wieku; stosowane najczęściej w: antropologii, medycynie, psychologii, pedagogice i w wychowaniu fizycznym.
paleoantropologia
antropol. dział antropologii fiz. i kulturowej (w starszych ujęciach tylko fiz.), zajmujący się opisem i analizą zmian morfologii i kultury, jakie zachodziły w filogenezie człowieka.
[gr. palaiós ‘stary’, ‘dawny’, ánthrōpos ‘człowiek’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
koncepcja eschatologiczna, zgodnie z którą w dniu Sądu Ostatecznego zmarli zostaną wskrzeszeni przez Boga;
